Στρουθοκάμηλος

Ο ψιλόλιγνος-μακρύδρομος λαιμός της στηρίζει το μικροσκοπικό κεφάλι καθώς τα μεγάλα μάτια της με διαπερνούν με το βλέμμα και με καθηλώνουν στην πρωτόγνωρη και συγκινητική εικόνα του τεράστιου πουλιού. Κι αυτό το ζώο (όπως όλα τα ζώα) οσμίζεται τον φόβο ή διαισθάνεται την καλή προαίρεση (της υποβόσκουσας) καθώς ανταποδίδει την συμπάθεια με ένα φιλάκι ραμφωτό! Ένοιωσα την στιγμή μου να κλονίζεται με τούτη την ‘απλοχεριά’ της φύσης, σ’ αυτό το ρεπορτάζ της περιοχής Λαυρίου όπου εκτρέφοντο (;) κάποιοι-αρκετοί στρουθοκάμηλοι.

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα

Αφορμή για την σημερινή παρουσίαση δόθηκε, ως συνήθως, από την λάγνα σκέψη και επιθυμητή ματιά μας στην μανούλα φύση. Προ 10ετίας λοιπόν, κάτι ακούστηκε για τα βοοειδή και γεννήθηκε αμέσως η ανάγκη (για ‘κάνα χρόνο…) σίτισης του στρουθοκαμηλικού κρέατος ως υγιεινότερη, από τους γηγενείς της χώρας μας. Έσπευσα στην μήτρα-εκτροφείο για την γνώση, η οποία αδημοσίευτη σας προσφέρεται τώρα.

Καλή -όχι όρεξη- ανάγνωση

    Δρομέας της οικογένειας των στρουθιονιδών, της τάξης των στρουθιονόμορφων όπου αποτελεί μοναδικό είδος, είναι το μεγαλύτερο σημερινό πτηνό με ύψος 2-2,50 μέτρων και βάρος 50-75 κιλά. Ο (ένα μέτρο) λαιμός τους έχει αραιό χνούδι και καταλήγει στον κορμό με τα πλούσια και μη άκαμπτα φτερά τους – γι’ αυτό και δεν πετάνε. Τα πόδια, έχουν το μπροστινό τμήμα των ταρσών σκεπασμένο από κεράτινες φολίδες και είναι προικισμένα με δύο δάκτυλα, το ένα πολύ αναπτυγμένο (σ.σ. Άμα τσαντιστεί σκίζει άνθρωπο στα 2 με το μεγάλο νύχι, κάθετα). 

Το παράξενο πουλί στην ελεύθερη ζωή του συναντάτο, στο παρελθόν, σε αγέλες στις στέπες και τις ερήμους της Αφρικής και της Αραβίας. Το αμείλικτο όμως, κυνήγι του ανθρώπου έτεινε να ελαχιστοποιήσει στις 45.000 οντότητες του είδους, σε όλον τον πλανήτη. Απ’ την άλλη-  συντηρείται η διατήρηση του πτηνού με τα εκτροφεία. 

Ο κ.Γιώργος Σταυριανάκης ιδιοκτήτης εκτροφείου του Λαυρίου, περιγράφει στοιχεία του χαρακτήρα και του 24ωρου των υπέρμετρων ζωντανών: «Ξυπνάνε με το χάραμα από τον βραδυνό τους ύπνο με ορέξεις, απ’ ότι φαίνεται, αρχίζοντας έναν απίστευτο χορό. Κουνάνε φτερά, πόδια καλπάζουν και γυρίζουν ολόγυρα, τρέχοντας. Η ταχύτητα βρίσκεται στο αίμα της στρουθοκαμήλου και είναι γνωστό ότι πάει γρήγορα, νοιώθει σαν φτερωτός άνεμος. Σε ανοιχτό πεδίο πιάνει τα 65-70 χιλιόμετρα ενώ στην Αφρική εκπαιδεύουν…τους φτερωτούς για τους αγώνες δρόμου».

Στην διάρκεια της ημέρας, ο επιστάτης τακτοποιεί τον καθαρισμό του χώρου τους παράλληλα με την χαρμοσύνη αφ’ υψηλού των συμπαθέστατων υπάρξεων. Κάθε ευαίσθητο πουλί λατρεύει την καθαριότητα. Το φαγητό τους ‘στρώνεται’ από κριθάρι, καλαμπόκι, τριφύλλι, σόγια και τσουκνίδα. «Στην ηλικία του ενός έτους, σαν αυτά που βλέπετε», συνεχίζει ο ειδικός, «καταναλώνει το καθένα δύο κιλά φαγητό την ημέρα, τρώγοντας ανά διαστήματα. Κόβουν βόλτες πάνω-κάτω, τσιμπολογούν το χώμα συνεχώς, ασχολούνται με τον εαυτό τους καθαρίζοντας τα φτερά τους και ψύχραιμα κάθονται στον γιατρό που τα επισκέπτεται` την δε, χρονική περίοδο Απριλίου-Νοεμβρίου επιδίδονται στην αναπαραγωγή 2 με 10 φορές ημερησίως! Σκάβουν μία βαθειά στο έδαφος λακκούβα όπου τα θηλυκά γεννούν κάθε δύο ημέρες ένα αυγό, φτάνοντας τα είκοσι, σχεδόν. Η επώαση διαρκεί 6 εβδομάδες και σ’ αυτήν παίρνει μέρος και το αρσενικό: Από την γέννησή τους κιόλας, τα μικρά μπορούν να βρουν μόνα τους την τροφή. Μόλις τα πτηνά γίνονται γεννήτορες στην ηλικία των (περίπου) δύο ετών, οι κανονισμοί στα εκτροφεία υποδεικνύουν (μίνιμουμ) τα 300 τετραγωνικά μέτρα χώρου για την κάθε οικογένεια».

    H Messinian ostrich farm ασχολείται από το 1996 με την εκτροφή και την εμπορία των στρουθοκαμήλων στην Ελλάδα. Ο συνεντευξιαζόμενος ως ιδρυτής, υλοποίησε μία πρωτοποριακή για τα ελληνικά δεδομένα ιδέα και εγκατέστησε σε ιδιόκτητες εκτάσεις στους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας, μία από τις πρώτες φάρμες των συμπαθών πτηνών. Έκτοτε, ενεργώντας με σκοπό την προώθηση αυτής της εκτροφής δημιούργησε άλλες 25 νέες φάρμες σε όλη την Ελλάδα, τις οποίες και υποστηρίζει συνεχώς.

Κάθε στρουθοκάμηλος αποδίδει το 57% του βάρους της σε κόκκινο κρέας, με γεύση που πλησιάζει εκείνη του μοσχαρίσιου. Σφαγή – καθαρισμός – τεμάχια – τυποποίηση. Ήδη, κυκλοφορούν 20 συνταγές για το μαγείρεμά της και όχι μόνον. Η μεγάλη αντοχή του δέρματος ενισχύεται από την φυσική ελαιώδη σύνθεσή του, που το καθιστά ανθεκτικότερο σε σκληρύνσεις κατά τον καθαρισμό και το στέγνωμα. Λόγω αυτής της μοναδικής σύνθεσης, η εμπορική του αξία είναι ανώτερη άλλων δερμάτων, όπως του φιδιού και του κροκοδείλου. Οι οίκοι μόδας κατασκευάζουν ενδύματα, υποδήματα, ζώνες και τα λοιπά. Τα φτερά των αρσενικών στρουθοκαμήλων είναι λευκά ή καφέ με κιτρινωπή απόχρωση, ενώ των θηλυκών διάστικτα σε ανοιχτό ή σκούρο γκρι χρώμα. Κυρίως, κοσμούν εσωτερικούς χώρους αλλά και καπέλα κυριών. Οι βλεφαρίδες και τα νύχια χρησιμοποιούνται ευρέως στην κοσμετολογία, στην κατασκευή πινέλων ζωγραφικής και σε έργα τέχνης. Ο κερατοειδής τώρα, χιτώνας των ματιών τους χρησιμοποιείται και αυτός ως οφθαλμολογικό εμφύτευμα ενώ οι τένοντες των μυών αντικαθιστούν τους ανθρώπινους, σε περιπτώσεις κακώσεων. Και το αυγό του πουλιού -στην υπηρεσία του ανθρώπου- ζυγίζει 1,24 κιλ. Και ισοδυναμεί διατροφικά με 20 αυγά κότας ενώ είναι περισσότερο εύγευστο. Το δε, κέλυφος του αυγού το ζωγραφίζουν οι σχεδιαστές ή το κάνουν φωτιστικό.

_Σας τυχαίνει κ.Σταυριανάκη να ’δένεστε’ με τα ζώα;

_Μου τυχαίνει, διότι είναι ψυχές. Και το συναίσθημα είναι βαρύ όταν πάνε για σφάξιμο. Ο άνθρωπος όμως πρέπει να ζήσει, καταναλώνοντας και κρέας για πρωτεϊνες. Έπειτα, από τα μαντάτα των βοοειδών έπρεπε να βρούμε νέες πηγές. Απ’ την άλλη- μου’χει τύχει σε μία οδική μεταφορά τους, κάποια στρουθοκάμηλος να σπάσει την φτερούγα της. Δαπάνησα πάρα πολύ χρόνο και χρήματα για τον γιατρό του εξωτερικού, ώσπου το ζώο να γίνει καλά.

_Φανταζόμαστε πως αναγνωρίζετε τον στρουθοκαμηλισμό των ανθρώπων, από μίλια. Αλήθεια, ποια φυλή στα ζωάκια πάει και κρύβει το κεφάλι στο χώμα, να μην το βλέπουν;

_Η φυλή των Αιμού. Άλλες είναι οι Ζιμπάμπουε Μπλου, τα Ρεντ και τα οικιακά Black Africa, αυτά δηλ. που μπορούν να εκτραφούν. Είναι ιδιαίτερα λαίμαργα, καταπίνουν ό,τι βρίσκουν. Έχουν προτίμηση στα γυαλιστερά αντικείμενα, τα σπασμένα γυαλιά και στα κουμπιά. Η όρασή τους, πάντως, είναι οξύτατη και το αποκορύφωμα βρίσκεται στην άμυνά τους. Τα ψηλά τους πόδια εκτελούν βήματα 2-3 μέτρων και προβαίνουν σε λάκτισμα (καρατιά), που ισοδυναμεί με το βάρος των 5 τόνων!

Υ.Γ. Δεν κατέστη δυνατή η επικοινωνία με τον κ.Σταυριανάκη, επί του παρόντος. Τον ευχαριστούμε, ωστόσο.

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα – Φωτ. Αρχείου