Ενόραση

    Σκαρφαλωμένος στη ράχη του υψηλού βουνού ο φωτογράφος μας βλέπει το φως, την καθαρή ενέργεια που συγκεντρώνεται στα πέρατα του ορίζοντα, δηλαδή βαθιά μεσ’ την ψυχή του. Είναι σαν την εικόνα του ανθρώπινου και δέσμιου μυαλού η φωτογραφία, με τις έννοιες και τα προβλήματα βαριά σαν σύννεφα καθήμενα στις αμαρτίες, ενώ ψηλότερα ‘χάσκει’ στην ελπίδα ζητώντας ν’απελευθερωθεί. Και να λυτρωθεί.

    Όταν η (πολλή) φαντασία ‘προσγειώνεται’ στο απομεσήμερο της Ινδονησίας.

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα – Φωτ. Νίκος Καββαδίας