Πάντα τα ταξίδια γεμίζουν την ψυχή, ξεκουράζουν με την
κούρασή τους το σώμα και σε γεμίζουν πρωτόγνωρες εμπειρίες κι απίθανες
γνωριμίες.
Ένα λιγοήμερο ταξίδι στη Λαπωνία θα πείσει και τον πιο
δύσκολο ταξιδευτή πως ακόμα κι αυτές οι χώρες με τις ιδιάζουσες κλιματολογικές
συνθήκες για τους περισσότερους κατοίκους των Μεσογειακών κλιμάτων, προσφέρουν
απρόσμενες χαρές και ανεξίτηλες παραστάσεις στη μνήμη.
Η Λαπωνία είναι μια χώρα της Βορειοδυτικής
Ευρώπης.
Μια περίεργη χώρα όχι μόνο για τους πάγους που είναι η
μόνιμη συντροφιά της αλλά και για την πολιτική κατανομή του εδάφους της.
Η κατανομή αυτή έχει, ας πούμε, διαιρέσει τη Λαπωνία
σε τέσσερα μέρη, γιατί στη Νορβηγία ανήκει η περιφέρεια Φίνμαρκ κι ένα μέρος
της περιφέρειας Τρόμσε, στη Φινλανδία ανήκει η επαρχία Ουλέοβοργ, στη Ρωσία το
Δυτικο τμήμα της χερσονήσου Κόλα και στη Σουηδία εννέα διαμερίσματα ή λάπμαρκ.
Λέγεται πως κάθε περιφέρεια έχει και τη χάρη της. Κι
έτσι θα είναι.
Η Νορβηγική μεριά είναι μια χώρα ορεινή και οι
βραχώδεις ακτές της σχηματίζουν βράχινες γλώσσες, ενώ η Σουηδική τέμνεται από
οροσειρές με στενές κοιλάδες που οι περισσότερες αγκαλιάζουν όμορφες
λίμνες.
Οι άλλες δύο η Ρωσική κι η Φινλανδική είναι μάλλον,
επίπεδες αλλά έχουν πολλά ποτάμια και λίμνες που τους δίνουν μια ξεχωριστή
ομορφιά.
Είναι γνωστό πως ο χειμώνας στη Λαπωνία είναι βαρύς κι
ατέλειωτος, ενώ το καλοκαίρι σύντομο και - για τους Λάπωνες - πολύ
ζεστό.
Τον Ιανουάριο η θερμοκρασία είναι -10ο (μείον) ενώ τον
Ιούλιο +11,50.
Το κακό, όμως, είναι πως το καλοκαίρι τα κουνούπια
μαστίζουν τη χώρα.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα μικρή πόλη είναι η Φίνμαρκ.
Είναι γνωστή για τις πάμπολλες βραχογραφίες - πάνω από 2.000 - που
διαθέτει.
Και δεν είναι μόνο ο αριθμός που εντυπωσιάζει, εκείνο
που είναι ακόμα πιο σημαντικό είναι η ζωντάνια που είναι παρουσιασμένες αυτές
οι παραστάσεις των ανθρώπων, των πλοίων, των πουλιών, των ταράνδων και άλλων
αντικειμένων της καθημερινότητας που δίνουν μια γεύση του πολιτισμού εκείνης της
παλιάς, μακρινής εποχής.
Η γλώσσα των Λαπώνων - που προτιμούν να ονομάζονται
"Σάμις" είναι πλούσια σε κλίσεις και πτώσεις και μοιάζει αρκετά με τη
Φινλανδική.
Οι Λάπωνες που έχουν μικρό ύψος, πλατύ πρόσωπο και
λευκοκίτρινο χρώμα, καταγίνονται πολύ με τη μαγεία και τη μαντική.
Λέγεται, μάλιστα, πως ο Ιβάν ο Τρομερός κάποτε κάλεσε
Λάπωνες μάγους για να του εξηγήσουν την εμφάνιση κάποιου κομήτη στον τόπο του.
Το Χάμερσετ, όπως και το Φίνμαρκ, είναι μια άλλη μικρή
πόλη αλλά έχει ασφαλές λιμάνι όπου αράζουν μικρά και μεγάλα αλιευτικά που
γυρίζουν από τα ψαρέματα (κύρια απασχόληση των κατοίκων των παραθαλάσσιων
περιοχών) όπως επίσης και πολλά κρουαζιερόπλοια γεμάτα επισκέπτες.
Στην πλατεία του Χάμερσετ μπορεί κανένας ν’ αγοράσει
σκαλιστά έργα από δέρμα ή από κέρατα ταράνδων με πλούσια καλλιτεχνικά σχέδια ή
να τραβήξει προς την άλλη πλευρά της και να βρεθεί στο Μουσείο της πόλης και
στα Γραφεία της Βασιλικής και Αρχαίας Εταιρείας της Πολικής άρκτου - του
Συνδέσμου προστασίας της λευκής αρκούδας.
Στη Λαπωνία ο ήλιος ξεχνάει να δύσει.
Ανεβαίνει στον ουρανό, στρογγυλοκάθεται και δεν
κατεβαίνει παρά μόνο για ελάχιστες ώρες. Μπορεί κανένας, ακόμα και στις 12 τα
μεσάνυκτα να καθήσει κάπου έξω - αν αντέχει, βέβαια το φοβερό κρύο – και
να διαβάσει άνετα με το φως της νύκτας που είναι μέρα την εφημερίδα του.
Μια εμπειρία μοναδική, είναι το ταξίδι στα σύνορα με
το πουθενά, στη χώρα του Ήλιου του Μεσονυκτίου, των Εσκιμώων Sami, του Βόρειου
Σέλλας και του Άη Βασίλη.
ΠΗΓΗ. GOOGLE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου