Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Ο θάνατος του πλανήτη σε δέκα συγκλονιστικά ντοκουμέντα καταστροφής

ΚΥΡΙΑΚΗ 27-11-2016





Ο φωτορεπόρτερ Αshley Cooper έχει ταξιδέψει σε 30 χώρες και τα τελευταία 13 χρόνια καταγράφει τις πληγές της Γης. Αυτές είναι οι δέκα πιο δυνατές ιστορίες του οδοιπορικού του


 
 «Σε μια εποχή λιτότητας, οι άνθρωποι ίσως θέτουν ως προτεραιότητα άλλα θέματα εκτός από την κλιματική αλλαγή, αλλά αυτό είναι ένα τεράστιο λάθος.


Ο μόνος πραγματικός πλούτος είναι το φυσικό κεφάλαιο, οι πόροι της γης από τους οποίους εξαρτώνται όλες οι ανάγκες μας. Αν αφήσουμε την κλιματική αλλαγή να καταστρέψει την δυνατότητά μας για καλλιέργεια τροφίμων, τότε δεν θα έχουμε τίποτα. 

Όλη η ανθρώπινης ζωή εξαρτάται από όλες τις άλλες μορφές ζωής σε ένα περίπλοκο ιστό συνδεσιμότητας. Όταν διαταράσσουμε αυτή την ισορροπία, είναι εις βάρος μας».

Με αυτό το μήνυμα ανοίξαμε την μικρή μας κουβέντα με τον Αshley Cooper που μου αποκάλυψε μόνος του πως είναι μεγάλος θαυμαστής της Ελλάδας και πως έχει περάσει υπέροχα καλοκαίρια στον τόπο μας. 

Μιλώντας για οικολογική συνείδηση, του εξήγησα πως η οικονομική κρίση στην Ελλάδα την έχει κάπως βάλει στην άκρη. Αλλά ο Cooper έχει περάσει τα τελευταία 13 χρόνια γυρίζοντας όλο τον πλανήτη, καταγράφοντας την σκληρότερη μορφή αυτού που του περιέγραφα. 

Υπήρξε πάντα παθιασμένος με το περιβάλλον και τα τελευταία χρόνια με την υπερθέρμανση του πλανήτη, τις επιπτώσεις της οποίας έχει τεκμηριώσει μέσα από τα ταξίδια του σε 30 χώρες. 

Το 2010, ο Ashley τιμήθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο για τις εικόνες του στην κατηγορία της αλλαγής του κλίματος από τον διαγωνισμό Environmental Photographer of the Year.

Φέτος, κυκλοφόρησε ένα βιβλίο το οποίο περιέχει 500 από τις χιλιάδες φωτογραφίες που αποτελούν ντοκουμέντα της καταστροφής του πλανήτη μας. 

Ο θάνατος του πλανήτη σε δέκα συγκλονιστικά ντοκουμέντα καταστροφής «Όταν πήγα για μια αποστολή στην Αλάσκα το 2004, πέρασα ένα μήνα βλέποντας το λιώσιμο των πάγων, τις δασικές πυρκαγιές και έμεινα μια εβδομάδα στο Shishmaref, ένα μικρό νησί μεταξύ Αλάσκας και Σιβηρίας που ήταν η πατρίδα 600 Ινουίτ.

Τα σπίτια τους παρασέρνονταν από το νερό της θάλασσας, γιατί ο πάγος που θα έπρεπε να σχηματιστεί στο νερό γύρω από το νησί είχε αργήσει εκείνη τη χρονιά και αντί για τέλη Σεπτεμβρίου, άρχισε να εμφανίζεται πριν τα Χριστούγεννα. 

Τότε είδα για πρώτη φορά πως αυτοί που ήταν λιγότερο υπεύθυνοι για την κλιματική αλλαγή, ήταν αυτοί που την πλήρωναν πρώτοι και δέχονταν το μεγαλύτερο πλήγμα των επιπτώσεων. Εκείνη την εποχή, σχεδόν το 50% των ανθρώπων δεν είχαν ακούσει ποτέ για κλιματική αλλαγή». «Το "Ιmages from a Warming Planet" είναι ένα βιβλίο που προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς μου.

Καταγράφει τις αιτίες της κλιματικής αλλαγής, το πώς αυτές επηρεάζουν τους λαούς, τα τοπία και τη βιοποικιλότητα. Τελικά τι μπορούμε να κάνουμε για να αμβλύνουμε τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και να το αποτρέψει από το να συμβεί; 


Πραγματικά πιστεύω ότι το βιβλίο αυτό μπορεί να παίξει ένα πραγματικό και σημαντικό ρόλο προειδοποιώντας τους ανθρώπους για να τους κινδύνους και να τους παρακινήσει σε δράση.

Μερικές από τις εικόνες στο βιβλίο είναι συγκλονιστικές», αναφέρει για το βιβλίο του από το οποίο του ζήτησα να ξεχωρίσει για το LIFO.gr δέκα από τις πιο δυνατές ή σημαντικές για το σκοπό του φωτογραφίες.


Τι προκαλεί την κλιματική αλλαγή: η καύση των ορυκτών καυσίμων και oi εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από ένα εργοστάσιο πετροχημικών στο Teeside, στο Ηνωμένο Βασίλειο



  Εκτός του να επιταχύνει την κλιματική αλλαγή, η καύση του άνθρακα ρυπαίνει σε μεγάλο βαθμό την ατμόσφαιρα, στην Suihua στην Κίνα. 

 Η πιο καταστροφική και ρυπογόνα βιομηχανική διαδικασία στον πλανήτη, η εξόρυξη πετρελαίου από πισσούχες άμμους στο Athabasca του Καναδά. 

 Η διαδικασία είναι υπεύθυνη για το δεύτερο ταχύτερο ρυθμό αποψίλωσης των δασών του πλανήτη, με ειδεχθή επίπεδα ρύπανσης, και το προκύπτον συνθετικό λάδι να έχει ένα αποτύπωμα άνθρακα 3-5 φορές υψηλότερο από ό, τι το συμβατικό πετρέλαιο 


 Οι μεγάλες πλημμύρες στον κεντρικό δρόμο του Cockermouth στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι πλημμύρες είναι μία από τις πιο αναγνωρίσιμες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. 

 Πού έχει πάει όλο το νερό; H λίμνη Hume είναι η μεγαλύτερη δεξαμενή στην Αυστραλία και συστάθηκε για να παρέχει νερό για άρδευση γεωργικών εργασιών κάτω από τη λεκάνη του Murray και να προμηθεύει πόσιμο νερό στην Αδελαΐδα. 

Την ημέρα που ελήφθη αυτή η φωτογραφία ήταν στο 19,6% της χωρητικότητάς της. Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού του 2009 μειώθηκε στο 2,1%. Τέτοιες επιπτώσεις ξηρασίας είναι πιθανό να επιδεινωθούν ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής. 

Η τελευταία φορά που το νερό ήταν κοντά σε αυτή την οδική γέφυρα ήταν πριν από 10 χρόνια, καθιστώντας πλέον αυτή την πινακίδα κάπως περιττή.


  O Grazi Lisciotto και η φίλη του που κάηκαν σε πυρκαγιές καθώς οι ακραίες συνθήκες ξηρασίας οδηγούν σε αύξηση των ανεξέλεγκτων πυρκαγιών στην Αυστραλία. Και οι δύο εργάζονται πλέον σε οργανισμούς που βοηθούν τα θύματα να εξοικειωθούν με τις πληγές τους. 


 Το μέλλον είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Εδώ ο ηλιακός θερμικός πύργος PS20, μέρος του ηλιακού συγκροτήματος Solucar στο Sanlucar la Mayor στην Ανδαλουσία, στην Ισπανία. 


 Η υποχώρηση των παγετώνων οδηγεί σε άνοδο της στάθμης της θάλασσας σε όλη την υδρόγειο. Εδώ, ο Ian Bartholomew χρησιμοποιεί μια τεχνική ανίχνευσης με χρωστική για να μετρήσει την ποσότητα του νερού από την τήξη του παγετώνα Russels στη Γροιλανδία. 


 Τα εκατοντάδες σωσίβια προσφύγων στη Λέσβο. Πώς συνδέονται με την κλιματική αλλαγή; Ο πόλεμος από τον οποίο προσπάθησαν να ξεφύγουν τροφοδοτήθηκε από την κλιματική αλλαγή, καθώς η Αραβική Άνοιξη ξεκίνησε στην Τυνησία ως διαμαρτυρία ενάντια στις αυξήσεις των τιμών των τροφίμων. 

Τα τρόφιμα ήταν όλο και πιο ακριβά λόγω της ξηρασίας που καθιστούσε δυσκολότερες τις καλλιέργειες. 

 Η πρώτη φορά που τεκμηριώθηκε ο θάνατος πολικής αρκούδας εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής στο νησί Σβάλμπαρντ στον Αρκτικό Ωκεανό. Το ζώο πέρασε όλη του τη ζωή στα νότια, αλλά κατά το εν λόγω έτος δεν υπήρχε θαλάσσιος πάγος για να κυνηγήσει την λεία του που είναι οι φώκιες. 

Παρατηρήθηκε να έχει διανύσει μια απόσταση 500 μιλίων για να βρει πάγο και τελικά δεν τα κατάφερε και πέθανε από πείνα και εξάντληση 




Πηγή: www.lifo.gr




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου