Δημοσιότητα και πνευματική ζωή

«Είναι ισχυρή διεκδίκηση του σύγχρονου ανθρώπου το να προσπαθεί να καταστεί διάσημος. Όλοι θέλουν να έχουν ευρύ κύκλο γνωριμιών, αναγνωρισιμότητα και δημοφιλία. Και για να το κατορθώσουν αυτό, μετέρχονται κάθε μέσο, ενεργούν ό,τι νομίζουν πρόσφορο, παραδίδονται σ’αυτό που πιστεύουν ότι θα τους αναδείξει. 

Αλλά και η κοινωνία μας το καλλιεργεί αυτό, ιδίως με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προάγοντας μία ψευδαίσθηση εγγύτητας και προσέγγισης των άλλων. Κι όλ’αυτά σε μιά κοινωνία και σε μιά εποχή που πανθομολογούμενα έχει παγώσει η αγάπη των πολλών, κυριαρχεί η αδιαφορία και ο ατομικισμός δείχνει το σκληρό του πρόσωπο.

    Γι’αυτό και όποιοι καθίστανται διάσημοι στις μέρες μας αντιμετωπίζονται με όρους θεάματος. Δεν καθίστανται αντικείμενα σεβασμού, όπως παλαιότερα, ούτε απηχεί ο λόγος τους με αυξημένες αξιώσεις. Αντίθετα, υπόκεινται σε όρους δημοσιότητας τόσο σκληρούς, ώστε να κατηγορείται η κοινωνία μας για ιδιόμορφη ‘ανθρωποφαγία’. 

Το κυριότερο όλων, χάνουν το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή. Επιπλέον, αποδομούνται ως προσωπικότητες, μεθοδευμένα ή αθέλητα παρεξηγούνται και διαστρεβλώνεται ο δημόσιος βίος τους. Παρά ταύτα, ο σύγχρονος άνθρωπος –υποταγμένος στο εγωκεντρικό του πίστευμα και αρνούμενος τα παραδείγματα όσων προηγήθηκαν- επιμένει να αυτουπονομεύεται κυνηγώντας δημοσιότητα».

                        ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ  ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ’ΜΑΤΘΑΙΟΥ  7 Αυγούστου 2016

Απόδοση-Φωτ: Ασπασία Μπέτα

Φωτογραφία: Παρεκκλησίου «ΠΑΝΑΓΙΕΣ» Λέρου