Αγνότης

    Η αγνότητα, συνήθως, αφορά στην παιδική ηλικία. Εκεί, που ακόμα η ‘λερναία’ κρίση του νου δεν έχει ξεκινήσει το έργο της και είναι αυτή που κλέβει από το συναίσθημα, τον αυθορμητισμό, την καθαρότητα κα. Δύσκολα ο άνθρωπος, στο φάσμα της ζωής του, δύναται να  διατηρεί την ψυχική αγνότητα (ειλικρίνεια, τιμιότητα, ανιδιοτέλεια, ταπείνωση, καλωσύνη, ανεξικακία, θυσία), παρά μόνον όταν ‘ανεβαίνει’ υψηλά και αγιάζει.

Η ιστορία έχει καταγράψει τις ρήσεις διαφόρων προσώπων (Wikipedia), με ποικίλα νοήματα:

- Αγνότητα είναι ό,τι κανείς δεν έχει δοκιμάσει (Οβίδιος).

- Αγνότητα σημαίνει εγκράτεια (Χίλων).

- Δεν μπορεί, θα πρέπει να υπήρξε κάποτε μία άσπιλη    σύλληψη από καθαρή ηδυπάθεια (Καρλ Κράους).

- Η ομορφιά είναι ο μαστρωπός της αγνότητας (Ζήνων).

- Κοκκίνισμα παρειών, καρδιοχτύπι, τύψεις – αυτά παθαίνει όποιος δεν αμαρτάνει (Καρλ Κράους).

- Μες στην καρδιά του ρόδου κρύβεται το σκουλήκι (Σαίξπηρ).

- Το ιδεώδες της αγνότητας είναι ο γάμος (Αθηναγόρας).

- Σεμνά γαρ σεμνύεται, ήτοι η αγνότητα τιμάται (Ευριπίδης).

- Υπάρχουν συκοφαντίες, προ των οποίων η αγνότητα χάνει το θάρρος της (Άγνωστος).

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα – Φωτ. Νίκος Καββαδίας