ΧΑ ΛΟΝΓΚ – ΒΙΕΤΝΑΜ

Ο ΔΡΑΚΟΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
 

Χίλιες εννιακόσιες εξήντα εννέα κορυφές νησιών ξεπηδούν από τα γαλαζοπράσινα νερά του κόλπου Τονκίν στο Βιετνάμ. Μία γεωλογική ιστορία των τεκτονικών και ορογενετικών κινήσεων της περιοχής, 500 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Κείμενo: Ασπασία Μπέτα  -  Φωτ: Νίκος Καββαδίας

    Μεταξύ της Λιθανθρακοφόρου και της Πέρμιας περιόδου, 350-240 εκατ. χρόνια πριν, η περιοχή καταλαμβανόταν στο μεγαλύτερο μέρος της από θάλασσα, στο βυθό της οποίας απλωνόταν μία κοίτη από αμμόλιθους πάχους 1.000 μέτρων. Στο διάστημα των 20 εκατ. ετών, ανάμεσα στη Μειόκαινο και την Πλειστόκαινο περίοδο, δυνατές διαβρωτικές εξελίξεις τη μεταμόρφωσαν σε μία μεγάλη παραλία, εξηγώντας έτσι τους βραχώδεις σχηματισμούς του σχιστόλιθου και των αμμόλιθων που διακρίνονται σήμερα στον όρμο. Κατά λέξη "Χαλόνγκ" σημαίνει "τόπος στον οποίο ο δράκος κατεβαίνει στη θάλασσα" και κατά τους αρχαιολόγους οι σπηλιές αυτού του καταπληκτικού όρμου μαρτυρούν τις πρώτες ανθρώπινες εγκαταστάσεις στο σημερινό Βιετνάμ, 25.000 χρόνια πίσω.

    Οι Βιετναμέζοι αγαπούν την ιστορία του δράκου, την τόσο βαθιά ριζωμένη στη λαϊκή τους παράδοση -ακόμη και σήμερα οι αλιείς μιλούν για ένα μεγάλο τέρας του νερού το οποίο εμφανίζεται συχνά στην επιφάνεια. Η προφορική παράδοση, που επικρατούσε ως το 19ο αι., αφορούσε στο Χαλόνγκ που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια μιας ναυμαχίας μεταξύ του πληθυσμού των Βιέτ και των εχθρών, οι οποίοι κατέφθασαν με τα πλοία τους από το βορρά. Οι Βιέτ νίκησαν όταν έσπευσε σε βοήθεια η μητέρα όλων των δράκων μαζί μ'ένα νεαρό γιο της. Από το στόμα τους βγήκαν πολυάριθμα μαργαριτάρια, που στην επαφή τους με το νερό μεταμορφώθηκαν σε πανύψηλα νησιά πάνω στα οποία συντρίφτηκαν τα αντίπαλα πολεμικά πλοία. Στη συνέχεια, αφού εξαφανίστηκε η απειλή, η ομορφιά του τοπίου ώθησε τους δράκους να σταματήσουν στο Χαλόνγκ και να ζήσουν εκεί.

    Από το 1980 που άνοιξε τα σύνορά του για τους τουρίστες, το Βιετνάμ έγινε δημοφιλής προορισμός της ΝΑ Ασίας, συνάμα και ανέγγιχτος (σχεδόν). Το μεγαλύτερο μέρος από τα 3.000 χλμ. ακτογραμμής του είναι αμμώδεις παραλίες. Οι κάτοικοι είναι από τους πιο φιλικούς ασιατικούς λαούς.

    Η Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ είναι χώρα της ΝΑ Ασίας. Συνορεύει με την Κίνα, το Λάος, την Καμπότζη και βρέχεται από τη νότια θάλασσα της Κίνας. Ο πληθυσμός του Βιετνάμ είναι 84.402.966 (14η στον κόσμο), το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι 2.700 δολλάρια (εκτίμηση 2004), το καλό επίπεδο μόρφωσης (95% εγγράμματοι) έχει τις γυναίκες στο 50% των φοιτητών και ο χαμηλός δείκτης εγκληματικότητας περιλαμβάνει μικροαπάτες και μικροκλεψιές... Όμως, στο διάβα μας, δεν απομακρυνόμαστε από μονοπάτια ή κατοικημένες περιοχές, καθ'ότι 150.000 τόνοι ναρκών, βλημάτων και βομβών δεν έχουν εκραγεί και υπολογίζεται πως βρίσκονται διασκορπισμένοι σε ολόκληρη τη χώρα.

    Στη χερσόνησο της Ινδοκίνας ανήκουν τα κράτη Μιανμάρ (Βιρμανία), Ταϊλάνδη, Βιετνάμ, Λάος, Καμπότζη, Μαλαϊκή Ομοσπονδία και Σιγκαπούρη. Ως κύρια προϊόντα τους έχουν το ρύζι, το καουτσούκ, το βαμβάκι, το ζαχαροκάλαμο, τον καπνό και τα ψάρια, σε μία χερσόνησο που οι δυτικές ακτές της βρέχονται από τον κόλπο της Βεγγάλης της απέραντης Ινδίας και οι ανατολικές από τη Σινική θάλασσα του κινεζικού κολοσσού. Και οι δύο την προίκησαν με τη μαγεία, τη θρησκεία, την τέχνη, τον πανάρχαιο πολιτισμό και τη σοφία τους. Ο ποταμός Μεκόνγκ, "ο πατέρας των ποταμών", διαδραματίζει από πανάρχαιους χρόνους πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή των λαών της ΝΑ Ασίας. Είναι για την Ινδοκίνα ό,τι ο Νείλος για την Αίγυπτο. Η δε θρησκεία του βουδισμού είναι βαθιά ριζωμένη στην πολιτιστική και κοινωνική ζωή του τόπου.

    Η UNESCO το 1994 αναγνώρισε στον όρμο του Χαλόνγκ τη σημαντικότητα της ξεχωριστής τοποθεσίας και του απένειμε τον τίτλο του μνημείου της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, όπως και σε άλλα τέσσερα μέρη του Βιετνάμ (Χόι Αν, σπήλαιο Phong Nha, My Son, αυτοκρατορική πόλη της Χουέ). Κάπου ανάμεσα στην πλειάδα των βραχονησίδων υπάρχει το σπήλαιο Θιέν Κουνγκ, γνωστό σαν το "σπήλαιο του παλατιού του παραδείσου", το μεγαλύτερο και εντυπωσιακότερο, αποτελούμενο από τρεις πελώριες αίθουσες διακοσμημένες με σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

    Η βιοποικιλότητα του Χαλόνγκ μπορεί να διαιρεθεί σε τρία κύρια οικοσυστήματα: στο τροπικό δάσος, στις παράκτιες περιοχές και στον υδάτινο χώρο. Το πρώτο οικοσύστημα χαρακτηρίζεται από εξαιρετική ποικιλία βοτάνων, εκ των οποίων επτά είδη έχουν καταγραφεί από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης ως μοναδικά αυτού του περιβάλλοντος. Το δάσος αριθμεί 477 είδη μαγνολιδών και φιλοξενεί 4 είδη αμφιβίων, 8 είδη ερπετών, 40 είδη πτηνών και 14 είδη μικρών θηλαστικών.

    Οι παράκτιες περιοχές χαρακτηρίζονται από 20 ποικιλίες μανγκρόβιας βλάστησης, ανάμεσα στα κλαδιά των οποίων βρίσκουν καταφύγιο 200 είδη πτηνών, ενώ στο θαλάσσιο οικοσύστημα ευημερούν 170 είδη κοραλλιών και 91 είδη φυκιών. Επίσης υπάρχουν 81 είδη γαστερόποδων, 130 είδη διθύρων, 9 είδη οστρακόδερμων και 313 είδη ψαριών, τα οποία τρέφονται κυρίως με μία ποικιλία φυτοπλαγκτού και ζωοπλαγκτόν. Ωστόσο, η ομώνυμη πόλη με τον πληθυσμό της (200.000 κάτοικοι), όταν δίπλα στα φυσικά οικοσυστήματα ανέπτυξαν ένα ιχθυοτροφείο, προκλήθηκε καταστροφή των μεγάλων εκτάσεων με μανγκρόβιες και απειλεί να αλλοιώσει τη βιολογική ισορροπία του όρμου.-

  ΕΠΜΕΛΕΙΑ. ΘΑΝΟΣ ΕΥΘΥΜΕΡΟΣ