Ασυνειδησία

Novartis. Μάλιστα. Θα σταθώ μόνο σ’ ένα σημείο, αυτό του ήθους. Το ‘βελάκι’ εκείνο, που λες κι έχει δηλητήριο στην άκρη, ΝΤΑΝ! και σε τρυπάει εκεί κατά τον 2^ο ύπνο (REM), με τα μάτια της ψυχής ορθάνοιχτα βογγάς, «Τι έκανα;;;» 

55.000 εγγεγραμένοι γιατροί  από την μία, άλλοι 300 απ’ την άλλη, πλήθος αρχηγών και μεσαζόντων, όλοι πλήρως και οικογενειακώς ματσωμένοι ήτανε ενώ καταδίκαζαν το παρόν και το μέλλον της υγείας (άρα, ζωής) των παππούδων τους, εαυτών και απογόνων τους; Ας τα βρεί η δικαιοσύνη. Όμως, κανείς απ’ όλους αυτούς τους ανθρώπους, ουδείς ερωτώ, σκέφτηκε ή εφιαλτικά ονειρεύτηκε το πάμφτωχο ζευγάρι γερόντων που πεινά αλλά πονάει κιόλας, επειδή δεν μπορεί να αγοράσει τα φάρμακα της αναίτια πανάκριβης (φαρμάκι) εταιρείας;

Βέβαια, η συνείδηση ‘φορτώνεται’ τρόπους για να μπαίνει στο ‘συρτάρι’. Drugs, αλκοόλ, χάπια (πολλά χάπια), τζόγος, ένα σωρό πάθη. Η απληστία επίσης, με την αισχροκέρδεια πορώνουν, ‘τσιμεντώνουν’ συνειδήσεις, σχηματίζουν τέρατα κλπ.

    Εδώ είναι η κόλαση, εδώ κι ο παράδεισος ευτυχώς για όλους μας.

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα