Οι καταρράκτες της Έδεσσας δεν υπήρχαν πάντα, όπως είναι σήμερα. Έως
τα τέλη του 14ου αι ο κυρίως όγκος νερού
συγκρατιόταν σε μία μικρή λεκάνη στα δυτικά της
πόλης.
Τότε τα νερά (έπειτα πιθανώς από κάποιο
γεωλογικό ή καιρικό φαινόμενο) αποφασίζουν να
διέλθουν την πόλη και να χυθούν, θεαματικά
από τον βράχο της με συνέπεια να δημιουργηθούν
πολλά μικρά ποτάμια και παράλληλα να καταργηθεί
η λίμνη απ' όπου προήλθαν. Πολλοί περιηγητές του
17ου & 18ου αι περιγράφουν την εικόνα της πόλης με
έναν βράχο από όπου πέφτουν τα νερά από πολλούς
καταρράκτες.
Για τον σημερινό
επισκέπτη θα ήταν λίγο δύσκολο να αντιληφθεί τι
συνέβαινε μόλις λίγες δεκαετίες πίσω, όπου οι
καταρράκτες ήταν ένα άσημο μέρος. Λίγο κρυμμένοι
πίσω από τις λαπούες, λίγο κρυμμένοι πίσω
από την
ακατάσχετη βλάστηση, λίγο εγκαταλελειμμένοι
εκεί
στην άκρη του βράχου, εθεωρείτο εγχείρημα, μία
μικρή ίσως περιπέτεια, να κατέβει κανείς τα
δύσβατα μονοπάτια της εποχής για να τους χαζέψει
... ή να τους φωτογραφίσει.
Σήμερα οι καταρράκτες είναι πασίγνωστο
θέαμα απείρου κάλλους για όλη την Ελλάδα και τον
υπόλοιπο κόσμο. Μπορεί κανείς με ασφάλεια να
θαυμάσει τον μεγάλο Καταρράκτη "Κάρανο" με
το νερό να πέφτει από ύψος 70 περίπου μέτρων και
τον διπλό καταρράκτη, όπως επίσης το σπήλαιο
κάτω από τον βράχο και πίσω απο τον καταρράκτη.
ΠΗΓΗ. edessacity
ΕΠΙΜ. ΚΕΙΜΕΝΟΥ. ΘΑΝΟΣ ΕΥΘΥΜΕΡΟΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ . ΕΡΙΕΤΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου