Στραβοτιμονιά

    Σαν την αλήθεια που κατσιάστηκε δείχνει ο κορμός του δέντρου, που δεν βρίσκει ταίρι -καν ακροατή, στις μέρες μας. Τα ψέμματα 

(ή ψαίματα) επικρατούν και επιβάλλουν μία διαστρεβλωμένη έννοια και ένα άκαιρο-άκυρο νόημα της ζωής. Τι δουλειά έχει ο άνθρωπος να παρατάει τη φύση του και να ‘τρέχει’ με σημαία του τον εγωϊσμό και με σαλεμένο βήμα προς την ουτοπία; Αναπτύσσοντας πολλές –ενίοτε χιλιάδες- πλευρές στο πρόσωπο της αλήθειας βρίσκει τη βολή του, ξεσκαρτάρει από τα συναισθήματα ακριβώς για να μη βλέπει σωστά, φεύγει από τα ‘κέντρα’ του και χάνει κάθε ουσιαστική επαφή με τον εαυτό του. Αφανίζει, συνάμα, την αγάπη –πέραν της εικονικής. Η πνευματική διαύγεια, ωστόσο, προϋποθέτει την καθαρότητα. Πως θα δούμε σωστά αν δεν νοιώθουμε καλά;

Ο Πλάτωνας είπε, «πως οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις αισθήσεις τους για να συλλάβουν την αλήθεια, όμως εξαπατώνται από αυτές», ανοίγοντας το μεγαλύτερο κεφάλαιο του κόσμου, καθώς έπεται συνέχεια…

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα