Απέριττο

    Τυχόν ο απειρώνυμος Δημιουργός να μας προόριζε για τούτη τη ζωή, την απλή. Καλυβάκι, τεντούλα, υδροπονική καλλιέργεια ή χέρσα για την βρώση, απόγονοι, εξέλιξη, αυτογνωσία. Όλους μας θα έθρεφε η γης, το βιός μας, κι όχι την απληστία μας. Δεν θα τολμάγαμε να πειράζουμε τον ουρανό ή τον καιρό. Μόνο θα τον απολαμβάναμε. Εκεί, στη μακρινή Μιανμάρ η ευτυχία μπορεί να φωτογραφίζεται και έτσι. Λιτή και πλούσια.

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα  -  Φωτ. Νίκος Καββαδίας