Υπεραιμία

   

Σήμερα, μέσα από την στήλη "Στον κήπο του καλού και του κακού", αντί του κυριακάτικου ταξιδίου ανά την υφήλιο θα κάνουμε μία άλλη 'γύρα', μία ενδοσκόπηση στον εαυτό μας, ένα ταξίδι μέσα μας.

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα

    Θα δώσουμε σημασία στη ξεχασμένη μας ενέργεια, τη φυσική δυναμική που διαθέτουν όλα τα όντα του πλανήτη μας και τα στοιχεία της φύσης, πλην της νεκρής. Βασική και ανώτερη πηγή ενέργειας είναι η αγάπη και η επαφή με τη μαμά-γη. Κάποιοι άνθρωποι έχουν αντιληφθεί το βασικό υλικό του σύμπαντος, στον πυρήνα του, να δείχνει να είναι ένα είδος καθαρής ενέργειας που υπόκειται στην επίδραση της ανθρώπινης επιδίωξης και κάποιοι άλλοι περνάμε τη ζωή μας κυνηγώντας συνέχεια την ενέργεια του άλλου, να τη κλέψουμε για να νοιώθουμε καλά. Συντελείτο ανέκαθεν στον ανθρώπινο πολιτισμό, συχνά μάλιστα, ασκείται και από καλοπροαίρετους ανθρώπους. Ανταγωνιζόμαστε ασυνείδητα ο ένας τον άλλο για το μοναδικό τμήμα αυτής της ενέργειας με το οποίο ερχόμαστε συνεχώς σε επαφή: Το τμήμα που ρέει μέσα μας.

    Ο Τζέιμς Ρέντφιλντ στο βιβλίο του "Ουράνια Προφητεία" (εκδ. Διόπτρα), ονοματίζει το κλέψιμο ενέργειας μεταξύ μας "Ασυνείδητο θέατρο ελέγχου", με τους τύπους ρόλων κατά σειρά: Τρομοκράτης, ανακριτής, απόμακρος και θύμα.

Αποσπασματικά αναφέρουμε:

  -Πως αναπτύσσεται ο ανακριτής;

  -Τι θα έκανες αν ήσουν παιδί και τα μέλη της οικογένειάς σου είτε δεν ήταν σπίτι, είτε σε αγνοούσαν γιατί ήσαν απασχολημένοι με τη δουλειά τους ή κάτι άλλο;

  -Δεν ξέρω.

  -Το να παίζεις τον απόμακρο δεν θα τραβούσε την προσοχή τους, δεν θα σε πρόσεχαν. Επομένως, μήπως θα έπρεπε να καταφύγεις στην ανάκριση και την έρευνα και, τελικά, να βρεις κάτι λάθος σ'αυτούς τους απόμακρους ανθρώπους για να τραβήξεις την προσοχή και την ενέργειά τους; Αυτό κάνει ο ανακριτής.

  -Οι απόμακροι άνθρωποι δημιουργούν ανακριτές!

    Ο ανακριτής/τρια κάνει ερωτήσεις και διεισδύει στον κόσμο ενός άλλου ατόμου με στόχο να βρει κάποιο λάθος, επικρίνοντάς το. Αν η στρατηγική πετύχει, το επικρινόμενο πρόσωπο έχει εμπλακεί στο θέατρο και βρίσκεται σε εγρήγορση προσέχοντας τις πράξεις και τις σκέψεις του ανακριτή, μην κάνει κάποιο λάθος που θα παρατηρούσε εκείνος. Αυτή η ψυχική συμμόρφωση δίνει στον ανακριτή την ενέργεια που επιθυμεί.

    Συνεχίζοντας, ο συγγραφέας ολοκληρώνει: "Το κλειδί για την απελευθέρωσή μας από αυτήν την ασυνείδητη συνήθεια, είναι να την φέρουμε πλήρως στην συνείδηση. Κι αυτό γίνεται εφ'όσον καταλάβουμε, ότι ο ιδιαίτερος τρόπος που χρησιμοποιούμε για τον έλεγχο των άλλων είναι εκείνος που μάθαμε στη διάρκεια της παιδικής μας ηλικίας για να προσελκύουμε την προσοχή, για να κάνουμε την ενέργεια να κινείται προς το μέρος μας. Ωστόσο, είμαστε αληθινά ελεύθεροι να προχωρήσουμε, πέρα από το ασυνείδητο θέατρο που παίζουμε. Μπορούμε να βρούμε ένα υψηλότερο νόημα στη ζωή μας, έναν πνευματικό λόγο για τον οποίο γεννηθήκαμε στη συγκεκριμένη οικογένεια. Μπορούμε να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε καθαρά το ποιοί αληθινά είμαστε".