Φυλακισμένες
ψυχές
Η λεύκα στάχυασε-στοίχειωσε, ερήμωσαν τα
πάντα. Κι αυτή, η ψυχή μου, ισορροπώντας στο σχοινί κάθεται απομακρυσμένη από
το αμαρτωλό μου είναι. Ξέρει πως μόνο ψηλά μπορώ να κοιτάξω τα 'σύννεφα', τους
Γολγοθάδες αλλά και τον γαλανό γαλήνιο οδηγό. Δύσκολα και εύκολα προς τη
λύτρωσή μου.
Κείμενο-Φωτ. Ασπασία
Μπέτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου