Νέος Χρόνος

    Στα σπάργανα των σταχτών του περασμένου χρόνου γεννιέται –με τα όνειρά μας- το καινούργιο, το φωτεινό κι ελπιδοφόρο νέο έτος 2015, το οποίο στη χώρα μας και στον υπόλοιπο πλανήτη φέρει τα ογκώδη σημάδια των λαθών μας (ακατάσχετη βία, φτώχεια-και του πνεύματος, απαξίωση της ζωής, εγκατάλειψη).

Η ελπίδα του καθενός μας (αυτή που πεθαίνει τελευταία ενώ για κάποιους ποτέ), τυχόν να μη θέλει να ‘πετά’ ακαθόριστα αλλά να επιθυμεί τη βάση που ‘θ’ανθίσει’, στη δική μας προϋπάρχουσα υποδομή.

Ο ρόλος της ελπίδας (Το όνειρο ενός ξυπνητού ανθρώπου- Αριστοτέλης), είναι να περιφρονεί την ηττοπάθεια, να ‘λυγίζει’ την κατάθλιψη και να αναδεικνύεται ως μέρος ανεπτυγμένης συναισθηματικής νοημοσύνης.

    Με τους πυλώνες της ελπίδας, τη θέληση και την πίστη, εμείς οι άνθρωποι του geofylakto.gr ευχόμαστε σε όλο τον κόσμο την καλύτερη Χρονιά! 

Χρόνια Πολλά!

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα – Φωτ. Θεοδόσης Μαντάς

Άγιος Βασίλης έρχεται…

    Ο «Σάντα Κλάους» (Άγιος Νικόλαος) των Άγγλων, ο «Περ Νοέλ» των Γάλλων, ο «Σίντερ-Κλάας» των Ολλανδών, ο «Βάϊναχτσμαν» των Γερμανών, ο «Λαμ-Κουνγκ-Κουνγκ» (ο Καλός γερο-πατέρας) των Κινέζων, ο «Χοτέϊσο» των Ιαπώνων και ο «Babbo Natale» των Ιταλών είναι η διεθνής λαογραφική μορφή για όλο τον κόσμο, που διανέμει δώρα σε παιδιά και ενηλίκους οι οποίοι υπήρξαν ‘καλοί’ κατά τη διάρκεια του χρόνου (Wikipedia). Στη Δύση ωστόσο, το πρόσωπο του Αγίου Βασιλείου ταυτίστηκε με την ιστορία του Αγίου Νικολάου που φημιζόταν για την γενναιοδωρία του ενώ στη συνέχεια, οι  Βορειοευρωπαίοι πρόσθεσαν  στοιχεία των δικών τους παραδόσεων (τάρανδοι, έλκηθρο, άστρο του Βορρά, μεγάλες κάλτσες κλπ.).

    Σ’εμάς, ο Άγιος Βασίλης έρχεται για φέτος λιτός (πάλι) και λιγνός, χωρίς δώρα, σαν απολειφάδι της κρίσης, αλλά, παρέα στην Καπνικαρέα με το ταπεινό του άλογο, βαδίζουν σιωπηλά, ενθαρρύνουν την γαλήνη και αποδίδουν την ελπίδα στο όραμα της ειρήνης.

Χρόνια πολλά! Καλά Χριστούγεννα!

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα

ΔΗΜΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ - O κόσμος των Χριστουγέννων επιστρέφει στο Cine Παράδεισος

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19-12-2014

Γειά

    Ένα ύστατο χαίρε για έναν καλό άνθρωπο, τον Σάκη (μας) –δάσκαλο Δημοτικού Σχολείου- που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, αλλά θα ‘χαϊδεύουν’ πάντα τις μνήμες ημών (των τυχερών) οι αρετές του. Της πραότητας και καλωσύνης, της ευστροφίας και του χαμόγελου, της μοιρασιάς και της αγάπης. Συλλυπούμενοι βαθιά την οικογένεια του εκλιπόντος κοιτάζουμε ψηλά κι ευχόμαστε το ‘πέταγμα’ να είναι ελαφρύ. Στην αγκαλιά των Αγγέλων, των «αεικίνητων, αυτεξούσιων, αθανάτων ου φύσει, αλλά χάριτι…» (Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός).

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα

ΠΛΩΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ - «Θωρηκτό Αβέρωφ»: 1911-2011

ΚΥΡΙΑΚΗ 7-12-2014

ΔΗΜΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ - Η ανάδειξη και προστασία του πρασίνου προτεραιότητα της δημοτικής αρχής Εκτεταμένες παρεμβάσεις σε όλους τους δημόσιους χώρους και στα σχολεία

ΤΡΙΤΗ 25-11-2014

Άμπωτις

    Η…οπισθοχώρηση των νερών προς τα μέσα της θάλασσας και η πλημμυρίδα αντίστροφα αφορούν στις παλιρροϊκές δυνάμεις που διαθέτουν όλα τα σώματα ανήκοντα στο σύμπαν και η γη, φυσικά, δέχεται την βαρυτική τους δύναμη (Wikipedia). Ο λόγος των παλιρροϊκών δυνάμεων της σελήνης επάνω στη γη προς τις δυνάμεις του ήλιου είναι…βαριά μαθηματικά και οι κοινοί θνητοί, σε κάποιες περιοχές του πλανήτη, για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της παλίρροιας αναγκάζονται και κατασκευάζουν λιμάνια με πόρτες (κλειστά λιμάνια).

    Ωστόσο, η έκπληξη της αμπώτιδος ή άμπωτης (αρχ. άμπωτις < αναπίνω) σαν άλλη μία εκδήλωση της φύσεως παρουσιάζεται στα μάτια των ανθρώπων κάπου στο Ομάν (φωτ.), αποχωρήσασα και αποκαλυπτική στη γύμνια του βυθού της. Εκεί που οι πέτρες σιωπούν και οι βάρκες κάθονται, αναμένοντας…

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα – Φωτ. Νίκος Καββαδίας

Ποίηση

    Ο Λόγος, η Τέχνη των Τεχνών, με όργανό της τη γλώσσα διακλαδίζεται στον πεζό και τον έμμετρο λόγο, το κατ’ εξοχήν εκφραστικό μέσο του ανθρώπου. Οι αρχαίοι Έλληνες ανέπτυξαν κάποια είδη, όπως το έπος, τη λυρική ποίηση, το δράμα και τη βουκολική ποίηση. Πέντε από τις εννέα Μούσσες ήσαν προστάτιδες των διαφόρων ειδών της ποίησης.

    Ο Αργεντινός συγγραφέας Χόρχε Λουίς Μπόρχεs απεφάνθη στο παρελθόν, πως «Ποίηση είναι η έκφραση του ωραίου, διαμέσου λέξεων περίτεχνα υφασμένων μεταξύ τους».

Μήπως δεν είναι «η εικόνα, ποίηση, χωρίς λέξεις» (Οράτιος), η σχέση, η μουσική, η σιωπή; Η σκέψη;

Είναι πολύ όμορφη η ζωή. Θα μπορούσε να ήταν ποίημα κατ’ακολουθίαν του ρήματος ποιώ και της σημασίας του κατασκευάζω, δημιουργώ, ευεργετώ/ουμαι, ανασαίνω, διαβιώ.

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα – Φωτ. Νίκος Καββαδίας