Λουλούδια του θέρους

    Τα ανεξάρτητα, χαριτωμένα και πανεύκολα στην καλλιέργειά τους σκυλάκια μοιάζουν με κεφάλι σκύλου, κι έτσι πήραν το όνομά τους. Η λατινική ονομασία είναι Antirrhinum majus και χαρίζουν όλους τους ενδιάμεσους τόνους στα χρώματα του κόκκινου έως του λευκού, σε πάμπολλες ποικιλίες. Τα άνθη φύονται συχνά δίχρωμα, εναλλάξ και κατά μήκος του μίσχου. Αντέχουν δε, τον πιο καυτό ήλιο.

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα  

Σαν να μην πέρασε μια μέρα

 Αναμνήσεις στην αστική διαδρομή Ακαδημίας – Παλαιάς Πεντέλης με το μουσειακό λεωφορείο Scania Vabis, την Κυριακή 26 Μαίου 2013.

Λεωφορείο κατασκευής 1958 με αμάξωμα Ιωάννη Φιτσίου.

(4^ο ΚΤΕΛ Αθηνών  Νο 103)

Κείμενο:  Θάνος  -   Φωτ:  Γιάννης Δεμάγκος

Ταξί αργό

   Ντελικάτο ταξί με ήμερα βόδια προσφέρει βόλτα σαν ηδύποτο στη ραθυμία των περαστικών και των τουριστών, κάπου στη Μιανμάρ (πρώην Βιρμανία). Εξυπηρετεί, επίσης, τη μεταφορά των αποσκευών, όπως και των ηλικιωμένων. Ο πιτσιρικάς, βέβαια, το 'κόβει' με το πόδι...

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα  -  Φωτ. Νίκος Καββαδίας

Οδός ανθέων

    Γεύμα απολαυστικό κάτω από τη ροζ διάθεση της μπουκαμβίλιας, προσφέρεται στην Αντίπαρο. Θέλει πολύ ήλιο το φυλλοβόλο αναρριχώμενο φυτό που αναλόγως την ποικιλία του έχει πολύ ή λιγότερα αγκαθωτά κλαδιά. Η ιδιαιτερότητα του θάμνου έγκειται στα βράκτια (σ.σ. Πέταλα που προστατεύουν το άνθος) τα οποία έχουν υφή χαρτιού σε έντονα χρώματα-φούξια, ροζ, κίτρινα, πορτοκαλί.

    Συνίσταται για παραλιακά και νησιωτικά μέρη και πολλές ποικιλίες ευδοκιμούν στον ελλαδικό χώρο.

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα

Στην Ανθηδόνα

   

   ...και μας αρέσουν τα άνθη! Η αρχαία Ανθηδών αποτελεί σύνθεση των λέξεων άνθος συν δίδωμι, όπως κατά τον Παυσανία το όνομα δόθηκε στην πόλη από τη νύμφη Ανθηδόνα ή τον Άνθο που βασίλευε στον τόπο, τότε. Σήμερα εντοπίζεται στο χωριό των Λουκισίων της Β.Α Βοιωτίας, επί του Ευβοϊκού κόλπου, 13 χλμ. από την Χαλκίδα.

Κείμενο - Φωτ. Ασπασία Μπέτα

ΚΑ.Π.Η

    Στο Μελόι της Πάτμου βρίσκεται ένα από τα ελάχιστα γηροκομεία γαϊδουριών της χώρας, ήτοι: Καμμιά τριανταριά ζώα μεγάλης ηλικίας από την Πάτμο και τα γύρω νησιά, μαζεύονται σε μεγάλη έκταση. Μία πρωτοβουλία του Αγά Χαν για τα τετράποδα να υπάρχουν στο κτήμα του, ανενόχλητα και φροντισμένα τα τελευταία χρόνια του βίου τους.

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα

Λιοντάρι

    Στο βράχο της Σιγκιρίγια στη Σρι Λάνκα και στο υψόμετρο των 200 βρίσκεται το πέτρινο φρούριο, γνωστό σαν "Φρούριο Λιοντάρι", μία από τις όμορφες ακροπόλεις που αποτυπώνει τη δημιουργία της φύσης, εναρμονισμένη με τις ανθρώπινες κατασκευαστικές δυνατότητες. Κτίστηκε το 477 μ.Χ. από το βασιλιά Kashyapa με ένα τεράστιο λιοντάρι να φυλά την είσοδο, ενώ σήμερα -δίκην χρόνου- έχουν απομείνει μόνο οι πατούσες.

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα  -  Φωτ. Νίκος Καββαδίας

Σκέρτσο

    Μέσα από την υπερηφάνεια του αλόγου και τη θρυλική αφιέρωσή του στον άνθρωπο πλησιάσαμε το ζωντανό, κάπου στο Βόλο. Λίγο σαν να μην ήθελε, κάπως ντρεπόταν, τη χαϊδέψαμε τελικά την ελληνική φοραδίτσα.

  -Μπορείς να με λύσεις; μας ψιθύρισε.

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα

PABLO PICASSO









  ΓΚΕΡΝΙΚΑ (φωτ. αρχείου)

     Ιδιοφυής, περίπλοκος, χαρισματικός, παρορμητικός, με μια απόλυτη και μοναδική απλότητα!! Πρόδρομος κι ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της ζωγραφικής του 20ου αιώνα. 
   

 Κείμενο-Φωτ. Πέγκυ Μαζαράκη (Μουσείο ΜΟΜΑ N.YORK)

Πλατσουρίσματα

    Στο τρίτο μεγαλύτερο νησί του κόσμου (βόρεια της Αυστραλίας) το Βόρνεο, τα γέλια των παιδιών δροσερά αντηχούν από τις βουτιές-προσφορών των μικρών ποταμών Μαχακάμ και Μπαρίτο. Υπάρχει και ο μεγάλος Καπούα μήκους 1.143 χλμ. ποταμός της Ινδονησίας, όπως και ο Ρατζάνγκ (562,5 χλμ.). Το Βόρνεο υπερβαίνει κατά (περίπου) 5 φορές τη χώρα μας σε έκταση (743.000 χλμ2), βρίσκεται επάνω στον Ισημερινό και οι οικονομικοί του πόροι 'αναδύονται' από το πετρέλαιο και την τοπική ξυλεία. Ενθυμούμενοι από τα γραπτά, τα λόγια των Ινδιάνων, "Όταν κοπεί και το τελευταίο δέντρο, όταν δηλητηριαστεί και το τελευταίο ποτάμι, όταν πιαστεί και το τελευταίο ψάρι, τότε θα καταλάβεις ότι τα λεφτά δεν τρώγονται", οι παίδες της εικόνας, περιφρονώντας την 'τσαπατσουλιά' καλοσυνεύουν το μέλλον με χαμόγελα, αγνά. Είθε...

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα  -  Φωτ. Νίκος Καββαδίας

Στοιχεία από: ΓΕΩ - RESISTENCIAS 

Πλούτος

    Η ανάγκη 'αγκαζάρει' την ταπεινότητα σε ένα κοινό βάδειν, στα Μεστά της Χίου. Στο σκοτεινό σοκάκι που βγάζει φως 'περνούν' οι αξίες της επιβίωσης και οι θύμισες των λαϊκών ρύσεων, που λένε πως, "Ό,σο πιο ψηλά κάποιοι πετούν, τόσο πιο μικροί φαντάζουν σ'εκείνους που δεν μπορούν να πετάξουν".

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα  -  Φωτ. Σωτήρης Τσίρος

Εορτασμός Διεθνούς Ημέρας Μουσείων 18/5/2013

         Πατήστε το:     http://goo.gl/K6Wgc

Αμαρυλλίς - Ιππίαστρον

    Ο τροπικός βολβός διαθέτει σχήμα κρίνου (περίπου) 15 εκατοστών και στηρίζεται στο μεγάλο του στέλεχος των 45-50 εκατοστών. Υπάρχουν περισσότερα από 50 είδη Hippeastrum που ανθίζουν σε χρώματα άσπρο, ροζ, κόκκινο ή πορτοκαλί, μερικές φορές ριγωτά ή δαντελωτά και αυτά έχουν διασταυρωθεί σε πλήθος σχημάτων, χρωμάτων και μεγεθών. "Apple blossom", "Picotee" και "Lady Jane" είναι μερικές από τις διάσημες και βελτιωμένες ποικιλίες καλλιέργειας εσωτερικών χώρων. Το λουλούδι της φωτογραφίας, ωστόσο, ευφραίνεται τον αέρα του νησιού Αγκίστρι ενώ ανέμενε και τη λήψη του φακού. Η Αμαρυλλίς έχει εκθειασθεί από ζωγράφους και φωτογράφους υμνήθηκε, δε, από τους κλασσικούς ποιητές Θεόκριτο, Οβίδιο και Βιργίλιο.

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα

Πηγή: Valentine-floral creations

Ξηρασία

    Ένα ακραίο και επικίνδυνο κλιματικά φαινόμενο είναι η ξηρασία, η οποία 'κάθεται' στο ένα άκρο της τραμπάλας. Οι πλημμύρες βρίσκονται στο άλλο (Ινστ. Μεσογειακών δασικών οικοσυστημάτων Αθηνών). Η Ελλάδα των πηγών βίωσε τις τελευταίες μεγάλες ξηρασίες τη διετία 1989-1990, καθώς και το 2000. Κατόπιν έβρεξε. Στον υδρο-παράλογο κύκλο της ξηρασίας προκύπτουν η συνειδητοποίηση του κινδύνου,οι επιπτώσεις,η (δήθεν) λήψη μέτρων η βροχή και μετά η απάθεια. Μέχρι την επόμενη 'τραμπάλα'.

Κείμενο-Φωτ.  Ασπασία Μπέτα  

Α σ ι τ ί α

    Στη Νότια Αφρική, εδώ και χιλιετίες, οι κυνηγοί της φυλής Σαν έτρωγαν την κάκτο και ελαχιστοποιούσαν το βασανιστικό αίσθημα της πείνας. Η μείωση της γλυκόζης κάτω από ένα ορισμένο επίπεδο ειδοποιεί τον εγκέφαλο που στέλνει το μήνυμα της πείνας και το οποίον ξεγελά η P57 (ανορεκτικής δράσεως) ουσία της κάκτου, δείχνοντας ότι στο αίμα υπάρχει αρκετή γλυκόζη χωρίς να επηρεάζεται κάτι πραγματικά στον οργανισμό. Η αναφορά σημειώνεται για τις ακραίες συνθήκες ασιτίας και η εικόνα της κάκτου 'έρχεται' από τους λόφους της Αιτωλοακαρνανίας.

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα 

Φαϊ !

    Σκορπιουδάκια μαζεμένα από τα χωράφια και μετά αλευρωμένα για το τηγάνι, αποτελούν τον εκλεκτό μεζέ που συνοδεύει το επίσημο γεύμα των Κινέζων. Πάραυτα, μπαίνουν και στα χάμπουργκερ. Ο σκορπιός είναι το όνομα με το οποίο χαρακτηρίζονται διάφορα γένη αρθροπόδων, της τάξης των σκορπιονιδών και της ομοταξίας των αραχνιδίων. Απαντώνται δε, ως ωοτόκοι σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην Κίνα ό,τι πετάει ή κινείται, τρώγεται. Εδώ, στο γνωστό λιμάνι Γκουάν Τζου, στην αγορά (φωτ.) της Ν.Κίνας της Καντόνα, των ναυτικών και του ποιητή Καββαδία.

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα  -  Φωτ. Νίκος Καββαδίας

ΥΒΡΙΔΙΚΟ ΚΤΙΡΙΟ ΜΕ ΠΡΟΣΟΨΗ ΑΠΟ ΦΥΚΙΑ

Προσευχή

    Στην ιερατική σχολή (μεντρέσσα) της χώρας του Ιράν λειτουργεί ο χώρος με τις καμάρες δημόσια για την προσευχή, όταν ο ιμάμης τους καλεί είτε για την προσήλωση των φοιτητών στη ζωγραφική, είτε για το διάβασμα, την πραγματικότητα, την ενδοσκόπηση, το μεγαλείο της απομόνωσης και τη μικρότητά της στο βάθος πεδίου...

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα  -  Φωτ. Νίκος Καββαδίας

Τριαντάφυλλο

    Το πιο ξακουστό άνθος της γης στολίζει στην εποχή του το ξωκκλήσι της Αγίας Φωτεινής στην Πάτμο. Η μεσαιωνική ονομασία 'τριαντάφυλλο' ανταγωνίστηκε , σε γλώσσα ελληνική, την πανάρχαια λέξη 'ρόδο' για το βασιλόπουλο των λουλουδιών με τα τριάντα πέταλα. Στον εικοστό αιώνα συνδέθηκε με το τραγούδι La vie en rose της Εντίθ Πιάφ, έγινε θέατρο 'Το τριαντάφυλλο στο στήθος' του Τένεσι Γουίλιαμς, εκόσμησε το βιβλίο του Ουμπέρτο Έκο όταν το είπαν 'Όνομα του ρόδου' και αξιοποιήθηκε από τους ποιητές σαν τον Γιώργο Σεφέρη στον Ερωτικό του Λόγο: "Ρόδο της μοίρας γύρευες να βρεις να μας πληγώσεις".

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα

Νιρβάνα

    "Ου φονεύσεις, ου κλέψεις, ου μοιχεύσεις, ου ψευσθής, ου μεθυσθής", είναι οι πέντε θεμελιώδεις εντολές του βουδισμού. Χάρις στον μέγα κατακτητή, τον βασιλέα Ασόκα (β' αιών π.Χ.) τον Μέγα Κωνσταντίνο του βουδισμού, η θρησκεία του Βούδα μεταδόθηκε ταχύτατα στις Ινδίες και εξαπλώθκε σε άλλες χώρες. Σήμερα ο βουδισμός εκλείπει από την Ινδία αλλά κυριαρχεί στο Θιβέτ, την Κίνα, την Ινδοκίνα, την Ιαπωνία και την Κεϋλάνη της φωτογραφίας.

Κείμενο: Ασπασία Μπέτα  -  Φωτ. Νίκος Καββαδίας