Νέα γυναίκα, μόνη ψάχνει…

    Απ’εκεί που ήταν στο περιθώριο του αντρικού επεκτατισμού η γυναίκα βρέθηκε στο άλλο άκρο και πέταξε το σουτιέν της, ενώ μετά ‘τράκαρε’ στον τοίχο. Μπερδεύοντας το «ίσοι» με το «ίδιοι» πλήρωσε το λάθος της και ανέλαβε σχεδόν όλες τις υποχρεώσεις της ζωής-επιβίωσης. Δεν φταίει μόνον η ίδια και ποτέ δεν συντελεί μόνο το ένα, στο βιβλίο της εξέλιξης(;) της οντότητας του θήλεως. Οι ρόλοι ‘λειάνθηκαν’, η έλλειψη χρόνου προσέφερε αποκλειστικά την πέδηση στη σκέψη, οι σχέσεις κάπως αλάφρηναν από τα συναισθήματα…αλλά η ζωή συνεχίζεται. Και τώρα;

Τώρα, οι επτά στις δέκα ελεύθερες γυναίκες διάγουν τον βίο άνευ συντρόφου και οι οποίες τυχόν να θελήσουν να προσφέρουν στην τέχνη. Κάτι από τη δημιουργική μοναξιά τους.

Κείμενο-Φωτ. Ασπασία Μπέτα